Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

κάποιοι άνθρωποι ...





Κάποιοι άνθρωποι μοιάζουν με φωτιές  ... ζεσταίνουν ... καίνε ...




Άλλοι πάλι μοιάζουν με φώτα ... φωτίζουν ... ζαλίζουν ...


Μα εγώ αγαπώ αυτούς που μοιάζουν με καράβια ... 
που έρχονται ... κι ας φεύγουν ...

















14 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

όμορφα περιγράφεις τα ήδη των ανθρώπων!
έτσι και εγώ. τους ανθρώπους-καράβια λάτρεψα...

καλημέρα!

Lia Papapetrou είπε...

Θα ήθελα να είμαι άνθρωπος-καράβι ... δεν ξέρω όμως ... ίσως οι άλλοι μας βλέπουν διαφορετικά απ' ό,τι είμαστε ... ίσως είμαστε διαφορετικοί απ' ό,τι θα θέλαμε ... μια ζωή φτάνει για να το ανακαλύψουμε;; ... καλημέρα Βίκυ!

Κρυμμένος Μονόκερως είπε...

''Μια νυχτα τρελη..σπασ'το γυαλι..
κοψε με....ομως ελα!''
Ελα+ας φυγεις μετα...<3 :)

~reflection~ είπε...

Οι Άνθρωποι εχουν μέσα τους ΟΛΑ τα στοιχεία, όλα τα Ιδιώματα...

Το ΤΙ θα εμφανίσουν σε κάθε τους Επαφή
εξαρτάται από την αλληλΕπίδρασή τους με τον Άλλο....

;-)))

Lia Papapetrou είπε...

Τον άνθρωπο-καράβι περιμένεις κι εσύ;;;

Lia Papapetrou είπε...

ΟΛΑ μέσα μας είναι ... όλοι υπήρξαμε και υπάρχουμε σαν φωτιές-φώτα-καράβια για τους άλλους ... για μας όμως;; ... εμείς τι είμαστε;;

Zinala είπε...

αγαπάω τα καράβια τρομερά, αλλα αυτό με τους ανθρώπους δεν το αντέχω :(

Lia Papapetrou είπε...

το ότι φεύγουν;; είναι ένα από τα δεδομένα της ζωής ότι κανείς δεν είναι δεδομένος ... ευχαριστώ για το πέρασμα:)

Zinala είπε...

έλα όμως που δε μπορώ να το χωνέψω...

Lia Papapetrou είπε...

όπως είχα αναρωτηθεί σε παλαιότερη ανάρτηση ... τελικά τι πονάει πιο πολύ ... η πράξη ή το γιατί;; ... και τα δύο πάντως προκαλούν οργή που ο καθένας τη βγάζει διαφορετικά ... ένα ξέσπασμα και όλα περνάνε-ξεχνιούνται ...

Zinala είπε...

συνήθως το "γιατί".

αλλά όχι, με ενα ξέσπασμα τίποτα δεν περνάει, τίποτα δεν ξεχνιέται...

Lia Papapetrou είπε...

ίσως με την προτροπή μου να ήθελα να υποβιβάσω μια κατάσταση που τη βιώνεις διαφορετικά ... αν έχει σχέση με την τελευταία σου ανάρτηση τότε τα πράγματα είναι πιο δύσκολα ... και γι αυτό δεν έχω απάντηση ... ίσως μια τελευταία γνώμη ... μίλα ή γράψε κι άσε το χρόνο να σου φέρει τα δώρα του ...:)

Down Time είπε...

Ενδιαφέρον τρόπος να περιγράφεις τις σκέψεις σου!!! :)

Lia Papapetrou είπε...

ευχαριστώ για το σχόλιο και το πέρασμα ...:)