Είναι ο χρόνος μια αυταπάτη;

Μάσκα-Χρόνος Τώρα είναι το "τώρα". Όχι λάθος το "τώρα" ήταν πριν. Τώρα είναι το "μετά" και  το "μετά" δεν ήρθε ακόμα. Τίποτε δεν είναι πιο αναλλοίωτο από τον χρόνο που κι αυτός βγαίνει ψεύτης.  Τι είναι ο χρόνος; Μια αλληλουχία-τρίπτυχο ... παρελθόν-παρόν-μέλλον που κινούνται γραμμικά(;) ... στο χρόνο!  Ενδελέχεια! Ο χρόνος μόνο με χρόνο μετριέται. Και με αλλαγές. Αλλιώς πώς; Το παρόν συνεχώς ενημερώνει τον εαυτό του.  Υποκειμενικός ή αντικειμενικός, επιστημονικός ή εμπειρικός ... ο χρόνος είναι ψεύτης. Πριν προλάβουμε να ζήσουμε το "τώρα" έχει γίνει "πριν". Ψεύτης ... Σαν τις μάσκες που φοράμε ... για να κρύβουν τις αλήθειες ... όχι τη μια και μόνη ... τις πολλές. Μόνο που οι μάσκες κάποτε βγαίνουν ενώ ο χρόνος ... είναι πάντα εκεί ανελέητος ... παγερός ... είναι μια αυταπάτη; ... ένα σόφισμα; ... ποια ακριβώς στιγμή (η αγαπημένη μου λέξη) το "τώρα" γίνεται "πριν" ; ... Αν η λογική του χρόνου ήταν πλειότιμη ... αν υπήρχε ... κάτι  ... ανάμεσα στο παρελθόν-παρόν-μέλλον που να μας δίνει τη δυνατότητα να θέσουμε τον εαυτό μας στη θέση ενός στατικού παρατηρητή ... αντί να κυλάμε μαζί με το χρονικό ποτάμι, να σταθούμε στην όχθη του ... τότε ίσως καταλαβαίναμε καλύτερα ότι το "τώρα" είναι πολύτιμο γιατί το ζούμε, ότι το "πριν" είναι ανεκτίμητο γιατί μας έδωσε το δικαίωμα των αναμνήσεων, ότι το "μετά" είναι το όνειρο ... ίσως να εκτιμούσαμε περισσότερο το ψεύτη χρόνο και να τον μοιραζόμασταν περισσότερο μ'αυτούς που αγαπάμε ...  Η φωτογραφία "Μάσκα-Χρόνος" είναι κερί από τη συλλογή φίλου δημιουργού ....    Joshua Bell plays the Bruch violin concerto (II. Adagio)