Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

εμπιστοσύνη ...

Υπάρχουν άραγε σχέσεις εμπιστοσύνης;  ... ιδανικές ... απ' αυτές που εμπνέουν ποιήματα, τραγούδια, σενάρια ... όπου αφηνόμαστε στα χέρια του άλλου με τη σιγουριά ότι δεν θα προδοθούμε;; ...μήπως αυτές οι σχέσεις ... ερωτικές, φιλικές, συγγενικές, συναδελφικές ... μήπως είναι ένα όνειρο που κρατάει λίγο ή πολύ ... ως το πρώτο "χαστούκι" ή όσον καιρό εθελοτυφλούμε; ... μήπως υπάρχουν μόνο στο μυαλό των νοσηρά ρομαντικών;; ...
Ίσως πάλι και να τις εξαγνίζουμε ηθελημένα εμείς οι ίδιοι προσπαθώντας να πείσουμε και να πειστούμε ότι δεν έχουμε αλλοτριωθεί από την πεζή πραγματικότητα ... είναι εύκολο να βάζεις ταμπέλες ... η σωστή αντιστοιχία είναι δύσκολη ... και χρονοβόρα ...
Πόσες φορές νιώσαμε "βλάκες" όταν καταλάβαμε ότι εκτιμήσαμε λάθος την προσφορά και τη ζήτηση του εαυτού μας;; ...
Και ποιοι είναι οι "έξυπνοι";; ... αυτοί που ζούνε κάθε σχέση έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους την πιθανότητα ότι μπορεί τα πράγματα να μην είναι έτσι όπως δείχνουν;; ... είναι ζωή αυτή;; ...

Μήπως τελικά "εμπιστεύομαι" πρέπει να σημαίνει "δίνω" χωρίς προσδοκίες;; ... δίνω ... γιατί έχω να δώσω ... δίνω γιατί θέλω να δώσω ... δίνω γιατί μου περισσεύει αγάπη;; ...

Κι αν τελικά κάποιες σχέσεις δεν προχωρούν αξίζει να τις αποχαιρετήσουμε με λόγια απλά ...


Εγώ τον χρόνο μας τον κράτησα 

εσύ τον πέταξες ...




Στη φίλη μου Έλσα ανήκουν οι τελευταίες σειρές
που περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους για να γραφτούν



12 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

όλα που περιγράφεις, συμβαίνουν. αυτή είναι η πραγματικότητα. το έχουμε νοιώσει πολλές φορές στο πετσί μας.
θα σου πω, όμως, κάτι που λέω εγώ όταν με συμβουλεύουν να μην αγαπώ, να μην δίνομαι έτσι με την πρώτη. τους απαντώ πως αν διαψευστώ δεν έχω εγώ το πρόβλημα. οι "άλλοι" το έχουν και αυτοί είναι που χάνουν. γιατί, λοιπόν, εγώ ν' αλλάξω;
ομορφότερο δεν υπάρχει από το να δίνεις και ν' αγαπάς!

Lia Papapetrou είπε...

Έτσι!! Όσο πιο πολλά δίνεις τόσο πιο πλούσιος γίνεσαι τελικά Βίκυ μου!! Μόνο που αυτόν τον πλούτο τον βλέπουν μόνο οι εκλεκτοί!! ... καληνύχτα:)

Μιχάλης είπε...

Πολλές οι απαντήσεις, ανάλογα με τη γωνία που θα δει κανείς το θέμα. Από την άλλη όλα φθαρτά στο πέρασμα του χρόνου, έτσι και οι διαθέσεις, σχέσεις, συναισθήματα κλπ. Δεν χάνονται αλλά αλλοιώνονται, είτε γίνονται καλύτερα, είτε χειρότερα. αν σκεφθεί κανείς και τις περστάσεις και άλλους εξωτερικούς παράγοντες, τότε κι άλλοι "παίκτες" επηρεάζουν το ζήτημα. Ανθρώπινες αλλοιώσεις της ψυχής στις οποίες συμβάλλουν πολλοί παράγοντες, η ίδια η ζωή ίσως, εν τέλει ανάλογα με την ηθική υπόσταση του προσώπου, υποστασιώνονται σε συγκεκριμένη στάση.-

Lia Papapetrou είπε...

Ας είμαστε τουλάχιστον εμείς εντάξει με όσα παίρνουμε και με όσα δίνουμε στους άλλους ... καθαρή καρδιά ... την καλησπέρα μου!

M είπε...

Τα πάντα ξεκινούν από εμάς. Οι άλλοι επηρεάζουν (ή όχι) τα πράγματα αλλά η οπτική τους είναι πάντα αυτή που εμείς επιλέγουμε. Εμπιστεύσου. Ίσως προδοθείς. Αλλά εν τω μεταξύ θα έχεις περάσει όμορφα. Έτσι ο χρόνος για σενα θα έχει μετρήσει. Έχω περάσει από την άλλη πλευρά για να ξέρω πως δεν αξίζει.

Τις καλησπέρες μου!

Lia Papapetrou είπε...

Αυτό που μας μένει τελικά είναι και αυτό που μετράει ... ευχαριστώ για το πέρασμα ... καληνύχτα!

Elena Taxidou είπε...

υπάρχουν σχέσεις εμπιστοσύνης..τις γνώρίσα και ζω ακόμα γύρω τους στα 22 μου χρόνια..δεν ήμουν εκεί στην αρχή τους για να συγκρίνω τους καιρούς..αλλά μπορώ να διαβεβαιώσω πως στη σημερινη πεζή καθημερινότητα παρατήρησα αυτές τις σχέσεις να προσαρμόζονται..όχιόμως να αλλάζουν!!...το απόλυτο,η εμπιστοσύνη,υπάρχουν εκεί έξω..είναι Ιδέες..δε μπορεί να χάνονται..η τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω..απλά στις εγωκεντρικά δομημένες και αρκετά κυνικές μέρες μας επικρατεί περισσότερο το ερώτημα ''τι σκοπεύω να θυσιάσω'' στη πορεία μου..έτσι είναι προσωπική επιλογή να προτιμίσω να πέσω πέντε φορές στο στο στόχο του απόλυτου..γιατί την έκτη φορά που θα σηκωθώ γεμάτη πληγές,θα είναι ολοφάνερο στο χέρι που μου απλώνεται,το πόσο πολύ προσπάθησα για κάτι αυθεντικό!


..τις γλυκειες και ροΚμαντικές μου καληνυχτες...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Κακά τα ψέματα... δίνουμε αγάπη αλλά λαχταρά η ψυχή και την ανταπόδση, έστω κα ίγη...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ με ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ,ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ και ΥΠΟΜΟΝΗ...

Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

Lia Papapetrou είπε...

Elena ... Όλοι πέσαμε ... και θα ξαναπέσουμε (το μόνο σίγουρο) ... αξίζει όμως την προσπάθεια ... όσες πληγές και ν'αποκτήσουμε ... το χέρι που θα απλωθεί και η αγκαλιά που θ' ανοίξει θα μας κάνει να ξεχάσουμε τις αποτυχίες-πολύτιμες εμπειρίες ... καληνύχτα

Lia Papapetrou είπε...

Ναι, λαχταρά και αγαλλιάζει σίγουρα ... τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο ... μόνο η ελπίδα και η σιγουριά ότι κάναμε το σωστό ... καληνύχτα ... Χρόνια Πολλά

seirios είπε...

Δεν νομίζω ότι εμπιστεύομαι σημαίνει δίνω χωρίς προσδοκίες...
Νομίζω ότι ο άνθρωπος που δίνει, το κάνει γιατί και έχει και το θέλει. Το κάνει είτε εμπιστεύεται είτε όχι. Του είναι αδιάφορο...

Και τι είναι τελικά αυτή η περιβόητη εμπιστοσύνη...? Μήπως ενδόμυχα ψάχνουμε για την αντανάκλασή μας στον καθρέφτη? Για αυτή την περιβόητη προσωπική μας ασφάλεια? Για να καλύψουμε τα κενά μας?

Εάν βλέπαμε έναν άνθρωπο πεσμένο στον δρόμο να ζητά βοήθεια... θα πηγαίναμε να τον βοηθήσουμε ή θα περνούσε από το μυαλό μας ότι κρατά μαχαίρι και ψεύτικα μας καλεί για να μας επιτεθεί?

Η πραγματικότητα είναι ότι συνήθως το ένστικτό μας είναι αρκετά επαρκές για να μας οδηγήσει. Πάλι όμως τίθεται θέμα εμπιστοσύνης... του ενστίκτου μας...
Μήπως εμπιστοσύνη είναι τελικά ένας παράπλευρος μηχανισμός αυτοσυντήρησης για το ανθρώπινο είδος και δεν έχει καμία πρωταρχική σχέση με την αγάπη και το δόσιμο?

Τον ίδιο μας τον εαυτό... πόσο τον εμπιστευόμαστε?
Γιατί να είναι απαραίτητο να εμπιστεύεσαι για να αγαπάς...?

μη νομίζεις... αναρωτιέμαι και εγώ...
καλό σου βράδυ :)

Lia Papapetrou είπε...

Είναι πολλά τελικά τα όσα συνθέτουν τη λέξη αυτή ... δεν ξέρω ούτε εγώ ... απλά αναρωτιέμαι πόσο παρεξηγημένη είναι ... πόσο εύκολα τη δίνουμε ... πόσο πιο εύκολα τη χάνουμε ... το μόνο σίγουρο είναι πως αποτελεί αφορμή για σκέψεις και συζήτηση ... αλλιώς δεν θ'αφήναμε τα αποτυπώματά μας στην ανάρτηση αυτή ... καλή σου μέρα!