Τα βλέφαρα βαριά

πέφτουν μεθυσμένα

ζητούν να σφαλίσουν

ν' ανοίξουν δρόμο

στο άπιαστο

μια ζάλη γλυκιά

θολώνει το μυαλό

εκεί στο μεταίχμιο

μεταξύ ζωής και ονείρου

έρχονται πρόσωπα και στιγμές 

μπερδεύονται 

ποιο είναι αλήθεια

και ποιο δεν έγινε ποτέ



εκεί μπορείς να ζήσεις

τη φαντασία σαν να΄ναι ζωή

και να ακούσεις

όσα δεν έχουν ειπωθεί