Ξόρκισα τις φωνές του μυαλού …
αφήστε με, τις είπα …
να είμαι εδώ, χωρίς δικαιολογία
να νιώθω, χωρίς να σκέφτομαι … να πονάω, χωρίς παρηγοριά …
να είμαι διαφορετική, χωρίς απολογία … να ονειρεύομαι, χωρίς να με ξυπνάτε …
αφού δεν έχετε τις απαντήσεις που ζητώ …
αφήστε με για λίγο …
μετά το ξέρω ότι θα με βρείτε … θα σας περιμένω …
πιο σοφή … πιο ώριμη …
με άκουσαν και σώπασαν …
ήμουν εκεί … χωρίς προσδοκίες …
1 σχόλιο:
ετσι και εγω...
για λιγο
μετεωρη
απ ενα κλαδι
καλο ξημερωμα Λία μου με φιλια που σε αφηνουν στην ησυχια σου.
Δημοσίευση σχολίου