Φοβάμαι τη στιγμή
που νιώθω τη σκέψη να χάνεται
κι εγώ, μόνος μάρτυρας της ύπαρξής της
πασχίζω να βρω την απαρχή της
να την ξετυλίξω και να την κλείσω σε λυχνάρι
όμως μπλέκω μέσα σε διαδρομές
από δαχτυλίδια καπνού
ώσπου δεν έχει πια σημασία
ποιο είναι το τέλος και ποια η αρχή
αυτό που ψάχνω είναι εκεί
χορεύει μπρος στα μάτια μου
και μου φυσάει ανάσες
σχήμα και χρώμα γίνεται κι αλλάζει μορφές
η σκέψη ρίχνει δόλωμα
............
εγώ ξαγκιστρώνω όνειρα
............
και ταξιδεύω
Η φωτογραφία είναι από το blog
6 σχόλια:
Καταλήγει σε ταξίδι η αναζήτηση...
Ελπιδοφόρο...
Καλά να περνάς!
Φιλί!
Λία, αυτό ακριβώς αιθάνομαι σήμερα..
Μου έπιασες το..σφιγμό..
Νομίζω πως εκείνο που δεν συνειδητοποιούμε σήμερα, θάρθει ένα επόμενο πρωί μόνο του και χωρίς βιάση και θα μας παρουσιάσει το σχέδιο με τις λεπτομέρειές του, ενώ κάτω αυτό θα διακρίνουμε το νόημα.
Καλημέρες από τη σπιανάδα
@ ευαγγελία:
Τα πέτυχες και τα δύο ... το καλοκαίρι φέτος απαιτεί ταξίδια του νου και εσωτερικές αναζητήσεις ... μια που οι περιστάσεις μας κρατάνε μακριά από διακοπές ... πάντα ελπίζω ... και προσπαθώ να περνάω καλά όπου κι αν είμαι ... εύχομαι το ίδιο και σε σένα ...
αγκαλιά!
@ Ρεγγίνα:
Είναι ωραίο να βρίσκεις μέσα στα κείμενα των άλλων σκέψεις ανείπωτες δικές σου! Νιώθεις πως δεν είσαι μόνη!
Ναι, δεν χρειάζεται βιασύνη ... θα έρθει μόνο του σε ανύποπτο χρόνο ... το ψάρεμα θέλει υπομονή και πίστη ...
Καλημέρα με μια ζεστή αγκαλιά από τη (ζεστή σήμερα) Θεσσαλονίκη!
πολυ καλη η αναρτηση σου φιλη μου..
με αγγιξε..
νασαι καλα..!!
@ ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ:
Ευχαριστώ για το πέρασμά σου από τη γειτονιά μου και για το όμορφο σχόλιο ... να είσαι κι εσύ καλά!
Δημοσίευση σχολίου