Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
Αν δεν γεννηθείς αστέρι .... υπάρχει ελπίδα να γίνεις μετά;
Αν δεν γεννηθείς αστέρι ...
Αφιερωμένο σε όποιον νιώθει αστέρι!
Και σε όποιον έχει δίπλα του ένα αστέρι και χαίρεται για λογαριασμό του!
Και σε όποιον είναι αστέρι αλλά δεν το ξέρει!
Και σε όποιον προτιμάει να κοιτάει το αστέρι από τη γη αντί να ψηλώνει!
Και σε όποιον φοβάται να γίνει αστέρι για να μην πληρώσει το τίμημα!
Και σε όποιον δεν προλαβαίνει ούτε να δει ούτε να γίνει αστέρι!
Κι αν δεν βρήκατε τον εαυτό σας σε κάποια κατηγορία, δέχομαι προτάσεις!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
καλησπέρα αστεροσκοπούσα!
σκέφτομαι αυτά τα πεφταστέρια!
που πέφτουν γιατί τα ρίξανε άλλοι, που πέφτουν γιατί αναζητούν το ταίρι τους που και αυτό έχει πέσει,που πέφτουν γιατί κάποια άλλα μεγάλα αστέρια πέσανε και συμπαρέσυραν και αυτά-τα μικρούλια,...σκέφτομαι λέω!
χαίρε
do
Ναι, δίκιο έχεις είναι κι αυτά τα αστέρια όπως μου θύμησε και μια φίλη σε e-mail ... αυτά που αν δεν έπεφταν για κάποιο λόγο θα μεσουρανούσαν κι εμείς οι άλλοι θα νιώθαμε "φτωχοί" μπροστά τους ... κι αυτά που θέλησαν να πέσουν ... κι άλλα έχει, πολλά, ας είναι καλά που βρίσκονται εκεί πάνω και έχουμε έναν ακόμα λόγο να κοιτάζουμε τον ουρανό!
χωρίς τα αστέρια του(άστρα είναι και ο ήλιος-σελήνη)ο ουρανός δεν θα υπήρχε-απλά δεν θα φαινόταν στα υλικά μάτια μας(εξαιρώ το γεγονός ότι χωρίς πχ τον ήλιο και την σελήνη μας θα αναχωρούσαμε όλοι οι άνθρωποι αυθορεί και παραχρήμα,για την καπερναούμ!
να τι λέει και η μωσαϊκή μυθο-σοφία
"Και είπεν ο Θεός, Ας γείνωσι φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού, διά να διαχωρίζωσι την ημέραν από της νυκτός· και ας ήναι διά σημεία και καιρούς και ημέρας και ενιαυτούς-Και έκαμεν ο Θεός τους δύο φωστήρας τους μεγάλους, τον φωστήρα τον μέγαν διά να εξουσιάζη επί της ημέρας, και τον φωστήρα τον μικρόν διά να εξουσιάζη επί της νυκτός· και τους αστέρας·(γένεση Α-14)
και πάλιν χαίρε
don
Η σχέση ουρανού-αστεριών είναι μια σχέση αιτίου-αιτιατού, αμφίδρομη θα έλεγα, σε σημείο που να μην μπορείς (και γιατί να θέλεις) να τα διαχωρίσεις και δεν είναι μια ψευδαίσθηση που παράγει ο ανθρώπινος εγκέφαλος στην προσπάθειά του να καταλάβει τον κόσμο, αλλά μια ιδιότητα του ίδιου του Σύμπαντος. Μήπως ο καθορισμός αυτών ακριβώς των ιδιοτήτων πέρα από τις ανθρώπινες δυνάμεις είναι αυτό που λέμε "Δημιουργία";
καλησπέρα και χαίρειν
η δημιουργία που αφορά τον άνθρωπο είναι τριπλή και ο άνθρωπος μετέχει σε όλα τα επίπεδα της-συνεπώς μπορεί να γνωρίσει-κανει τα πάντα αρκεί να το θελήσει και αυτο-θυσιασθεί χαριν αυτής της προ-σπάθειας.συνεπώς είτε ορατή είτε υπεραισθητή είτε πνευματική δημιουργία είναι Η ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (είναι ενταγμένη-μέλος)
τα πάντα είναι δυνατότητες-και με διπλή χρήση(ελεύθερη επιλογή-βούληση)είτε προς καλό είτε προς κακό σκοπό.
αυτά
dona
Δημοσίευση σχολίου